KALP AYNI TİP FARKLI
“Ey huzura eren nefis!Hem hoşnut edici,hem de hoşnut edilmiş olarak Rabbine dön”(Fecr,27-28)
Şu kısacık dünya hayatında insan nefesi sayılı,günleri ise sınırlıdır.İnsan doğal bir yaşama arzusu,sınırsız beklentiler ve sonu tahayyül edilemeyen ihtiyaçlarla dolu bir varlıktır.İstekler çocukken bitmez,büyürsün bitmez,evlenirsin yine bitmez.İstedikçe istersin.Anneni babanı zorlarsın ,imkanın olmadıysa evlenir eşinin başının etini yersin,eşinin ömrü senin kuzenlerinde olanı sana sağlamakla geçer gider,tüketirsin çünkü sen evliliği göstermelik yaşayanlardan olmuşsundur.Ölecek ve uçsuz bucaksız arzularını burada bırakacağının farkında değilsindir.Canından çok sevdiğin dostlarından ayrılacak can bildiklerinden kaçacaksın.İnsan bakınca görecek ki iyilikle kötülük devamlı,bir mücadele halinde.Aşağılık olanla erdemli olan ya da aşağılık ve erdemli sandığı şeyler arasındaki kavgaya şahit olacak.Kötülük güçlü,aşağılık olanlar gösterişli.Çoğu zaman kötülük galip,aşağılık olan erdeme üstün.Ve insan şu sınırlı ömründe iyilik ve kötülüğün gerçek karşılığını görmemektedir.Şayet insan çocuk olsaydı veya orman kanunlarına göre yaşasaydı daha rahat olurdu.Çünkü o zaman emir kuvvetli olanın,hayat ise yalnız güçlünün olurdu.İnsan uzun uykusundan uyanınca,iyiliğin yok olup,kötülüğün karşılıksız kaldığı bu ortam ona ağır gelirdi.Adil bir uluhiyetin varlığına iman,iyilik ve kötülüğün karşılığının vericeleceğini zorunlu kılar.Eğer bu ceza mükafat bu dünyada karşılık bulmazsa ahirette muhakkak hak yerini bulacaktır.Bu yüzdendir ya gönül rahatlığı,vicdan rahatlığı Allah’a sığınmalardandır,bırakın ve önünüze devam edin.Allah gören bilendir.
Dünyaya dalan,şehvetinin esiri olan bir kimsenin kalbi ölümü hatırlayamaz.Ölümün kendisine hatırlatılmasından da nefret eder.Yüce Allah bu hususta şöyle buyurmuştur:
“De ki;”Sizin kendisinden kaçtığınız ölüm mutlaka sizi bulacaktır.Sonra,görüleni de görülmeyeni de bilen Allah’a döndürüleceksiniz.O size bütün yaptıklarınızı haber verecektir.”(Cuma8)
Bu diyarda olup da muhtaç kalsanız,hüzünlenseniz,hastalansanız veya büyük haksızlıklara uğramış zulum bile görmüş olsanız nefsinize Ahireti hatırlatın.Böyle yapar inanırsak ettiğimiz zararlar yerini bulacaktır,hayrını aramalı ve teşekkürümüzü Allah’ımıza yapmalıyız.Evet aynı kalp,fakat istediği bir şey daha vardı,takva .Neden olmasın dedim ve oldurdum,benim için sevindiğini hissettim ,içime huzur vererek ,kalbimi temizleyerek bunu gösterdi,sevindi benim için Rabbim.Bundan öncesin de merhametim vardı benim,sokakta yatana,üşüyene,yetime öksüze,darda kalana,ağlayana,hastalanana,yalnız kalana,köyde bir başına yaşayan analara,fakire,ayağında ayakkabısı olmayan çocuklara,talebelerin kurslarda okumasına,ana olan herkesin kalbine ben bundan önce de merhametliydim.Ben bundan önce de her başımı yastığa koyduğumda el açmasını,dua etmesini bilirdim.Bundan önce de dua ederken en son sıraya kendimi koyardım,önce başkaları için edip en son kendime de isterdim.Rabbim teşekkür ederim,şimdi çok daha iyi,kalbimi dışıma da yansıtmayı öğrettin yaşattın.Bir mekana gittiğinde baştan aşağıya süzülmeye çalışılan bir beden değil artık,ama şimdi de bütün dikkati yüzüme aldım belki bir gün çarşafı nasip edersin ne diyeyim,hakkıyla yaşamayı nasip et de.Ve herkese yaşat bunu.İyi ki yolunda aramışım teselliyi bulmuşum doğruyu,yaşattığın kötü günler beni ne kadar çok sevdiğin içinmiş,yalan bir rüyadan bir tokat gibi çarparken suratıma isyan etmiştim,”Neden ben diye”iyi ki benmişim,iyi ki bana yaşatmışın bunları.Kirli kalplerden,kötü yüzlerden,arınmamış insanlardan korudun beni.Güzel günler yaşatıyorsun,mutlu ediyorsun,herşey yolunda diye sinyaller veriyorsun teşekkür ederim...